Wie dacht dat ik hier in Bens rustig kon gaan zitten bijkomen, ik hoopte er zelf toch wel een beetje op, heeft het mis. Tuurlijk, je weet dat ik in een zonovergoten, over-rustig dorpje buitenaf met prachtig uitzicht en prachtige zonsondergangen. Er is echt niets te doen. Het staat er gewoon mooi te wezen in het landschap met de ruïnes van de spoorlijn waar vroeger de treinen met kopererts over reden richting Pomarão, Waar het overgeslagen werd op schepen richting Engeland, waar het verwerkt werd tot het koper zoals we het kennen.
En je weet dat het bouwproject nog maar in voorbereiding is en dat ik op dit moment zijdelings wat doe voor het project in Emmen….
En toch ben ik zo druk als een klein baasje … zo voelt het tenminste.
Mijn dag begint elke ochtend om half 8, 8 uur. Na douchen en aankleden maak ik ontbijt. Ik geef toe dat ik met het klaarmaken veel langer bezig ben dan vroeger, omdat ik veel meer groente en fruit toevoeg bij de haverboterham zonder gluten en de groene thee.
Na het ontbijt is het afruimen en afwassen. Er is wel een afwasmachine, maar voor een persoon ben je dagen bezig een machine vol te krijgen en de ontbijtafwas is zo gedaan. Ondertussen lees ik de digitale krant uit Nederland, beantwoord allerlei mailtjes en zoek dingen uit. Breng groenteafval, plastic en papier naar de speciale verzamelbak naast het piepkleine kerkje en kijk in de postbus. Met name of de medicijnen die ik vergeten was mee te nemen en door Rob zijn nagestuurd, al zijn gebracht. Vanmorgen lagen ze er. Gelukkig.
Het bouwproject.
Gisteren heb ik Francisco, die de topografische kaart voor me heeft gemaakt en nog een kop koffie van me tegoed had, in Mértola opgehaald. We zijn eerst naar het huisje gereden in Tamejoso waar ik na 1 maart intrek
ben nog niet binnen geweest.
en daarna naar mijn stuk land, even buiten Mina de S. Domingos.
Het huis wordt redelijk dichtbij dit hek gesitueerd. Voor je uit zie je Spanje.
Dit is de kaart van Mértola dat bij het district Beja hoort. Een multiculturele stad.
Hij hoort qua oppervlakte bij de 10 grootste gemeenten in Portugal.
Je vindt alle plaatsen die ik noem tussen Mértola en de grensrivier rechts.
We hebben tijdens de autorit (alles binnen een straal van 18 km) gesproken over hoogtes, elektriciteit, wifi, wateraanvoer en -afvoer, een gedegen aannemer/bouwer kozijnen, isolatie en op de plot enorm genoten van de stilte en de weidsheid.
Hierna heb ik Francisco teruggebracht naar Mértola en hem de beloofde koffie aangeboden. We hebben op een terrasje (20 graden) afspraken gemaakt over zijn hulp en advies, waarna hij terugging naar zijn werkplek bij de gemeente. Ik heb nog even een paar boodschappen gehaald.
Portugees leren.
Ik neem me voor nu echt tijd te besteden aan het in de praktijk brengen van het Portugees. Ik val, als ik het even niet meer weet, steeds te snel en gemakkelijk terug op het Engels. Vooral omdat de mensen die ik spreek ook Engels kunnen spreken, maar ik wil zeker ook met de mensen hier in het dorpje wat kunnen praten. Hier kom ik zeker op terug.
Het project OntwikkelWijs.
Vanmiddag is de presentatie van de methodiek die we hebben ontwikkeld op basis van het CARE-model van prof. Alexander Minnaert (RuG) c.s. in de Stenden Hogeschool in Emmen. Er komen vooral professionals en bestuurders en de politiek is er. Ik ben er niet bij, maar ik heb er vertrouwen in dat de presentatie iets bij draagt aan de bewustwording van de oorzaken van het onnodig en meer dan gemiddeld uit het onderwijs vallen van jongeren met een beperking als ASS en ADHD.
Ben benieuwd naar de ervaringen.
Josée's blog 
Josee, ik lees met grote belangstelling je verhalen. Ik mis alleen het begin, waarom jij je wilt vestigen in Portugel en met welke doelstelling. Ik weet niet of ik met deze vragen te veelpersoonlijks vraag. Groeten en veel plezier en sterkte daar,
Marianne Stanlein.
LikeLike