Als vrouw alleen op reis gaan is niet eng. Zeker als je overdag rijdt niet. Ik merk dat ik veel meer aanspraak heb dan wanneer je met zijn tweeën op pad gaat. Tot nu toe gaat het top. Ik heb me vandaag wel weer verreden. Toen ik Bilbao uitreed, sloeg mijn navigator op hol. Ik had er niets aan. Ik heb nog gauw mijn Google maps aangezet, maar die instructies waren ook niet echt helder. Ik zag dus twee keer te laat welke weg ik moest nemen. Daarom moest ik twee keer om- en terugrijden. Stom. Stomme navigatie. Reden is dat je de wegnummers scherp moet hebben en welke kleine plaatsjes daar bij horen om de goede richting te kunnen bepalen. Dat had ik niet gedaan. Je begrijpt Burgos, dat helemaal niet zo ver van Bilbao ligt, stond niet op die borden en dan gaat het snel mis. Je komt vind ik in Spanje ook niet zo gemakkelijk als in Nederland terug op de goede route.
Het landschap was prachtig vandaag: grote en weidse vergezichten, grote hoogteverschillen, langzaam rijdende vrachtauto’s en voorbij snellende Audi’s en BMW’s X3 en X7, wit besneeuwde toppen van de uitlopers van de Pyreneeën en vooral de kleuren: het bleekgrijs, wit en lichtblauw tegen het zachtgeel, beige, bruin en groen. Met de leisteenkleur van de rotsen. Ik word hier helemaal blij van. Prachtig.
Toen ik weer even ergens wat koffie haalde, kwam ik vlak bij Burgos een heel leuk Nederlands stel tegen, dat een maand in de Algarve, in de buurt van Albufeira gaat verblijven. Dit wat oudere stel had leuke anekdotes over hun vakanties in Portugal en gaven me nog een goede tip voor als ik geen of slechte wifi heb. Zo leer ik elke dag wat bij.
Mijn lerares Portugese spreekvaardigheid verbaasde zich dat ik voor Burgos had gekozen om te bezoeken en niet voor Salamanca. Een veel rijkere en oudere stad dan Burgos. Ze heeft natuurlijk gelijk, het zou fantastisch zijn, maar ik vind het dan voor een halve dag veel te veel en jammer ook, omdat je dan zoveel niet kunt zien. Burgos is goed te overzien, het is ook een oude stad, 885 na Christus, en koninklijk en heeft zijn strijd tegen de Moren gehad. Naast het paleis (Castillo Burgos met vesting) heeft de stad een enorme, indrukwekkende, rijke kathedraal. Als ik dan toch in Burgos was, moest ik van mijn lerares zeker de kathedraal bezoeken. Inderdaad, ik stond binnen 2 dagen weer paf. Het bekende verhaal. Een altaar of grafstuk is protserig, over gedecoreerd of zelfs kitscherig, maar omdat de omgeving zo sereen en prachtig is, kun je het verdragen. En deze kathedraal heeft talloze vergulde altaren, over gedecoreerde graven, heel veel prachtige schilderijen van Belgische meesters, indrukwekkende muurschilderingen en beeldpartijen. Ongelofelijk deze kathedraal, die naar de voorbeelden in Parijs is gemaakt. Maar deze is zo groot, zo mooi, zo veel, zo …


Ondanks de kou vandaag, het was 6 graden maar de koude wind maakte dat het 2 graden aanvoelde, heb ik de Castillo Burgos bezocht. Ik moest flink lopen en trappen beklimmen, maar dat was goed voor mij na zo’n autorit. Ik kreeg een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving. Dat hoort bij een vesting. Je kunt de vijand van alle kanten aan zien komen en op tijd maatregelen nemen. Ik was de enige bezoeker, niet gek met die koude wind. (Voor de tweede keer) vandaag kwam ik in gesprek met een Spaanse bewaker/suppoost die 6 maanden in Nederland had gewerkt. In Venlo en hij sprak nog steeds een woordje Nederlands. Een ontzettend leuk gesprek over van alles en nog wat, ook over de geschiedenis van de stad en de castillo. We wensten elkaar bij het gedag zeggen een goede toekomst toe.
De laatste stop. Morgen gaat de reis verder naar Cáceres, een stad van ca. 100.000 inwoners, met een oude stadskern en muurschilderingen van meer dan 30.000 jaar oud.