Omdat het maar zo’n 110 km naar Bilbao was, kon ik in Irun vanochtend rustig aan doen. Ik nam een ontbijtje (zonder brood, melk, boter) met veel fruit, kipfilet en thee. Rekende af, zette spullen in de auto en ging op weg naar Bilbao. Ik was er ondanks de stromende regen om 11.15 uur. Het hotel staat in het centrum van de stad. Het heeft een parkeergarage ondergronds en daar vond ik naast de brandweerauto’s nog een prima plekje. Fijn. Bij de receptie trof ik een ernstig kijkende Spaanse receptionist die Nederlands tegen me sprak. Hij wilde de taal oefenen net zoals ik dat straks in Portugal ga doen. Dus ik sprak Nederlands met hem en gaf hem een compliment omdat hij zich goed verstaanbaar kon maken. Na het uitpakken ben ik meteen gaan lopen. Met Google Maps kon ik het museum zo vinden en er in 20 minuten naar toe lopen. Het ligt groots en indrukwekkend aan de rivier “Rio de Bilbao”en bij een prachtige, moderne kleurrijke brug die twee wijken verbindt.
De architectuur uit de laat negentiger jaren is vernieuwend, verbluffend, apart. Ik werd er stil van ondanks de gestaag stromende regen. De materialen die gebruikt zijn, zijn ongewoon en met computersoftware heeft de architect een ontwerp gemaakt dat buiten en binnen alles fantastisch met elkaar verbindt. Buiten loopt vloeiend door naar binnen, met prachtige doorkijkjes en een lichtinval waar goed over is nagedacht. In het grote atrium doet de vormgeving me zelfs een beetje denken aan de Sagrada Familia. Met deze link probeerde ik iets van de sfeer te vangen: https://photos.google.com/photo/AF1QipOfcC_fhvNCrWf42KYq1uHPOzuAFGIH0w6WNkJD
In de bijzaal stonden de enorme stalen objecten opgesteld uit het boek van Dan Brown, al wat roestig wat ze een mooie kleur geeft. Letterlijk en figuurlijk dwaal je er in rond, wordt je in verwarring gebracht door de onmogelijke hellingen van de wanden, de konische vormgeving en de steeds wisselende breedtes van de gangen. Prachtig.
Ik ben er naar drie tentoonstellingen geweest: Van Gogh tot Picasso, een overzicht van de nalatenschap van de beroemde kunsthandelaar Justin K.
Thannhauser en een retrospectief over Alberto Giacometti, de van oorsprong Zwitserse kunstenaar die fantastische objecten maakte als deze
En deze
En als laatste een verzameling grote abstracte werken uit de vaste collectie, eentje was van Willem de Kooning. Met moeite kon ik me losmaken van dit enorme museum, de reusachtige lichte zalen en de werken. Maar ik werd moe en moest nog een flinke wandeling naar het hotel maken. Onderweg heb ik mezelf op een grote kop thee getrakteerd.
In het hotel ben ik wat gaan lezen, me afvragend of ik nog naar het oude stadsdeel zou gaan om wat te eten. Vanwege de aanhoudende regen heb ik dat niet gedaan en een hamburger zonder broodje gegeten in het hotel. Ook lekker.
Morgen dag 4: op weg van Bilbao naar Burgos
Josée's blog 