On the road – dag 2

Versailles – Irun Spanje, een rit van 809 km. Het langste traject, omdat ik morgenmiddag naar het Guggenheim-museum in Bilbao wil. Enerzijds natuurlijk voor de bijzondere architectuur maar ook voor de tentoonstellingen die men nu heeft.

Ik ga ook naar
Casco Viejo
Dit is de officiële naam van het oudste stadsdeel van Bilbao ‘Las Siete Calle’ Hier zijn de meest mooie oude geveltjes, smalle straten en kerken zoals de kathedraal van Santiago, San Nicolás, Santos Juanes, San Anton en nog heel veel meer. Ik ga er ook een eetgelegenheid zoeken. Voor mij passende (maar lekkere) tapas bijvoorbeeld.

De reisdag vandaag had verschillende gezichten. Stel je voor, vanochtend stond ik om 06.30 uur de voorruit te krabben! Ik had dit niet in Parijs en omstreken verwacht. Dat de wegen ook glad waren, werd me duidelijk toen ik zag dat het -1 graden was en er uitgebreid gestrooid werd op de A10 naar Orléans. In het begin sloeg ik even verkeerd af naar de A11 naar Chartres (ook mooi). Maar dat zou een te grote omweg zijn. Dus omgekeerd en 20 km terug gereden naar de afslag A10. Dat kostte me zeker een half uur op een dag dat ik al zo’n groot traject moest afleggen, maar gelukkig kon ik de hele 809 km doorrijden. Geen files, hier en daar ietsje drukker, maar dat mag geen naam hebben. Onderweg had ik afwisselend -1 graden, +4 graden, 7 graden, 10 graden en weer terug naar 7 graden. Met veel, heel veel miezer-regen, laaghangende wolken en hinderlijke stuifregens door opspattend water van voor- of voorbijgangers. Vrachtwagens vooral. Dit was goed maar wel erg intensief rijden. Ik ben er wel 3 keer echt uit gegaan om koffie te drinken. Iemand vroeg me hoe ik het vond als vrouw zo’n reis in mijn uppie maken. Tot nu toe vind ik het geweldig. Ik kan doorrijden, heb een goede veilige auto tot mijn beschikking, ik rijd niet ’s nachts, want dat is vragen om moeilijkheden misschien. En ik heb alles van te voren geboekt.

Minder leuk is dat ze onderweg niet veel voedsel hebben dat ik mag hebben. Ik heb daarom glutenvrij haverbrood gemaakt of gekocht, ingevroren en geseald mee-genomen. Dat kan ik op mijn kamer maken met passend beleg en geklaarde boter. En veel fruit, komkommer en tomaat er bij. Dat smaakt prima.

Ik heb een cruise control en dat maakt dat je onderweg eens goed naar de omgeving kunt kijken. Ik vind dat Frankrijk, ondanks de regen de afgelopen dagen, een prachtig, afwisselend en interessant landschap heeft. Opmerkelijk vond ik wel dat onder Bordeaux ontzettend veel bomen zijn geplant. Je kunt ze er in allerlei stadia zien. Veel naaldbomen ook, waaronder de pijnboom, een mooie frisgroene boom. Zouden dit trouwens compensatiebomen zijn, compensatie voor de CO2 uitstoot van vliegtuigen ? Zou kunnen toch ?

Het toeval wil dat er op mijn stuk grond veel staan, met pijnboompitten die je kunt oogsten.

Dit Ibis budget hotel in Irun is moderner dan de vorige, gelukkig, maar de speciale geur is er helaas ook. Uit mijn herinnering weet ik dat sommige schoonmaaksters de doeken die ze gebruiken niet goed drogen, waardoor de geur van de doek achter gelaten wordt op tegels etc. Dat ruik je. Ik zal daar beslist een opmerking over maken, want de evaluatiemail van de Accor hotels is al binnen.

En nu, alles doet me zeer, dat moet me van het hart. Het is natuurlijk niet leuk en misschien ook niet interessant om dat in een blog op te nemen. Maar na zo’n natte, vochtige dag, zo’n lange intensieve rit en veel zitten in de auto, kon ik niet anders verwachten. Ik ga vroeg op bed liggen, wat tv kijken via de laptop en slapen.
En mijn gevoel? Het blijft een beetje dubbel: de uitdaging, het avontuur en anderzijds geen huis meer hebben vooralsnog. Zo word ik nog eens een bohemien… Ha ha..

Morgen: On the road 3: Bilbao. Ik kijk er ontzettend naar uit.