De volgende stap

Ik krijg leuke reacties terug van mensen die mijn blogs lezen. Het duurde nu wat langer voordat ik verder kon, maar ik hoop dat jullie mij blijven volgen en blijven reageren. Leuk.

Vanaf 24 december 2018 logeer ik bij Rob, mijn vriend. 3 (!) kofferbakken vol met spullen nam ik mee! Ook bij de laatste spulletjes uit het huis zaten mijn stoffer en blik! (Wat moet ik er hier mee … dacht ik). Veel van die spullen neem ik of eind januari mee, wanneer ik ga rijden, of laat ik bij Rob achter. Vooral mappen, documenten en (zomer-)kleding die ik niet meteen nodig heb, neem ik niet mee. De rest is opgeslagen bij de verhuizer: meubels, keukenspullen, mijn bed, lampen, boeken etc. Tot het huis in Portugal klaar is en ik alles kan laten komen. Ik heb Jan al ontmoet, de man die alles komt brengen. Leuk en vertrouwenwekkend vind ik dat.
Kerstavond was ik helemaal leeg / kapot / murw geslagen. Ik heb wel een week nodig gehad om hier lijfelijk van bij te komen. Het voelde raar dat ik nu niet meer kon zeggen, ik ga naar huis… of thuis heb ik … Maar ik voel me inmiddels in Rob’s huis erg op mijn gemak gelukkig. Ik ken zijn spullen natuurlijk langer en dat scheelt.

Ik hoef bij Rob niet veel te doen, dus ik heb nu tijd om alles op een rij te zetten en de volgende stappen te doen. De grond: de property (iets meer dan 10 ha) heb ik nu definitief gekocht. Ik heb een aanbetaling gedaan en het voorlopig koopcontract getekend. Eind februari is de definitieve overdracht.
Het huis / hypotheek: een passende hypotheek zoeken voor de bouw van het huis en aanleg van water en elektra-faciliteiten is de volgende horde. Ik weet natuurlijk wel dat dit een geweldige papieren rompslomp betekent, maar ik schrik er weer van wat je allemaal moet oplepelen. Met DigiD en bankscanner kun je tegenwoordig gelukkig bij alle instellingen inloggen en materiaal downloaden en vervolgens weer uploaden naar de potentiële financiers, maar het blijft een pittige klus. Je legt je hele ziel en zaligheid bij volstrekt vreemde mensen bloot op financieel gebied en dat voelt gewoon niet lekker. Maar ja, ik moet wel .. Het huis / ontwerp: dit is natuurlijk het leukste onderdeel van mijn onderneming: wat wil ik daar nu eigenlijk bouwen? En kan, wat ik wil wel op die heuvel worden gebouwd ? De architect heeft dit weekend een eerste schets gemaakt. Voorwaarde van de gemeente is dat het een traditioneel Portugees huis moet worden. Zo zag het er ook uit. Ik wil alles gelijkvloers vanwege mijn reumatische beperkingen, wil een apart gastenverblijf, een geïntegreerd systeem voor water, verwarming en elektriciteit) en ik wil een souterrain, waar de auto overdekt kan staan, opslagmogelijkheden zijn en ik mijn fitnessapparatuur kan neerzetten. Morgen heb een telefonische afspraak met de architect gemaakt (hij heet José – leuk he?) om het er over te hebben. Hij past vervolgens de tekeningen aan en als het goed is kunnen ze naar de gemeente voor de vergunning. Ik heb al een woonvergunning, maar er moet ook een vergunning komen voor het huis dat gebouwd gaat worden. Dit gaat een paar weken in beslag nemen. Als alles goed is, kan ik een aannemer zoeken om het huis ook daadwerkelijk te bouwen en kan de (bouw-)hypotheek definitief worden.

De reis: Ik neem vijf dagen voor de reis van ruim 2400 km. Ik wil namelijk tussendoor graag naar of Bilbao, voor een bezoek aan het het Gugenheim museum, of een stop maken bij Salamanca of Burgoss met hun prachtige binnensteden. Ik ben daar nog niet uit. Maar dat komt goed hoor…